کارآفرین و سرمایه کارآفرینانه

کارآفرینی از منظر ارزش های دینی و سرمایه اجتماعی

کارآفرین و سرمایه کارآفرینانه

کارآفرینی از منظر ارزش های دینی و سرمایه اجتماعی

کارآفرین و سرمایه کارآفرینانه

پیشرفت ایرانی اسلامی به عنوان گفتمان و خواست عمومی، راهبرد اساسی و مبنای همه قوانین و رویه های حاکمیتی باید باشد. جامعه نیازمند آموزش و ترویج کارآفرینی با رویکرد تفکر دینی و توسعه کسب و کارهای کارآفرینانه بر مبنای سرمایه انسانی، اقتصادی و اجتماعی ایرانی است

مفهوم سرمایه اجتماعی

سه شنبه, ۱۴ فروردين ۱۳۹۷، ۰۸:۴۰ ق.ظ

سرمایه اجتماعیمفهوم سرمایه اجتماعی طور غیرمستقیم  در نطریه های جامعه شناسان کلاسیک جون دو توکویل (1831) و سیس شصت سال بعد در  کار جامعه شناس فرانسوی امیل دورکیم (1933) مطرح شده است این مفهوم را می‌توان در آثار بسیاری از جامعه شناسان کلاسیک در مفاهیمی از قبیل اعتماد، هم‌بستگی و انسجام اجتماعی، هنجارها و ارزش‌ها مشاهده کرد. اینان کیفیت  روابط انسانی وییوستگی آن با ارزش های مشترک را بررسی می کردند .  البته بررسی این جنبه ازحیات اجتماعی  توسط جامعه شناسان  تعجب آور نیست زیرا جامعه شناسی رشته ای علمی است که درصد تبیین ریشه ها و ماهیت نطم اجتماعی است . ولی جامعه شناسان کلاسیک مشخصا "به مفهوم  سرمایه اجتماعی نپرداخته اند .


سرمایه اجتماعی در معنای مدرن خود ابتدا در سال 1916 در نوشته‌های "هانیفان" (Hanifan) سرپرست وقت مدارس ویرجینای غربی در آمریکا به کار رفت:  "این سرمایه‌ی ناملموس بسیاری از امور زندگی‌ روزانه مردم مانند حق کسب و کار، معاشرت، هم‌فکری و همدردی و داد و ستد اجتماعی میان افراد و خانواده‌ها که واحدهای اجتماعی را می سازند در برمی‌گیرد". وی سرمایه اجتماعی را حاصل ظرفیت های بالقوه ای می داند که برای بهبود اساسی شرایط زندگی اجتماعی کفایت می‌کند. بعد از او محققان و جامعه شناسان بسیاری مطالعات و نظریه‌های خود را در این خصوص ارائه داده‌اند. افرادی چون؛ جین جاکوب (Jine Jakoob) استاد مسائل شهری، گلن لوری (Gallen Lurry) اقتصاددان، ایوان لایت (Ivan Light) جامعه شناس، فوکویاما (Fukuyama)، کلمن (‍Coleman) جامعه شناس، پاتنام (Robert Putnam) دانشمند علوم سیاسی، پیر بوردیو (Pierre Bourdieu)  جامعه شناس فرانسوی و... اما از میان آنها جیمز کلمن اولین کسی است که به صورت منسجم و قوی به بحث سرمایه اجتماعی می پردازد. او با مقاله "سرمایه اجتماعی در ایجاد سرمایه انسانی"، اثر مهمی را در ادبیات جامعه شناسی توسعه پدید آورد. بعد از او رابرت پاتنام نیز در سال 1993 با چاپ کتاب "بنای دموکراسی کار آمد؛ سنت های مدنی" و مقاله "بولینگ یک نفره، کاهش سرمایه اجتماعی آمریکا "Bowling Alone: America's Declining Social) Capital) در سال 1995 باعث توجه بیشتر عموم به ایده سرمایه اجتماعی و چگونگی افزایش و کاهش و بازسازی آن در آمریکا شد (صدیق بنایی ،1389).


فوکویاما درشرح این تاریخجه می نویسد:  جین جاکوب در اثر خود: مرگ و زندگی شهرهای بزرگ آمریکایی (1961)  تــــوضیح داده بود که شبکه های اجتماعی فشرده در محدوده های حومه قدیمی و مختلط شهری، صورتی از سرمایه اجتماعی را تشکیل می دهند و در ارتباط با حفظ نظافت، عدم وجود جرم و جنایت خیابانی و دیگر تصمیمات درمورد بهبود کیفیت زندگی، در مقایسه با عوامل نهادهای رسمی مانند نیروی حفاظتی پلیس و نیروهای انتظامی، مسئولیت بیشتری از خود نشان می دهند. گلن لوری اقتصاددان نیز همچون ایوان لایت جامعه شناس، اصطلاح سرمایه اجتماعی را در دهه 1970 برای توصیف مشکل توسعه اقتصادی درون شهری به کار برد. در دهه 1980، این اصطلاح توسط جیمز کلمن جامعه شناس در معنای وسیعتری مورداستقبال قرار گرفت و رابرت پاتنام دانشمند علوم سیاسی، نفر دومی بود که بحثی قوی و پرشور را درمورد سرمایه اجتماعی و جامعه مدنی هم در ایتالیا و هم در ایالات متحده برانگیخت (فوکویاما، 1379 ص 10).


سرمایه اجتماعی از تحولات فرهنگی در علوم اجتماعی هم سود جسته است . همگام با توجه فزاینده ای که  به وجوه فرهنگی رفتار اجتماعی شده است ، رشد قابل توجهی هم در گرایش به آنچه سطح خرد رفتار و تجربه فردی نامیده می شود صورت گرفته  است .تعداد قابل توجهی از علمای علوم اجتماعی برجسته نگاهی دقیق به اعتماد و صمیمیت به عنوان دو نمونه نزدیک به مفهوم سرمایه اجتماعی داشته اند ( مک و بک- گرن شیم 1994، گیدنز 1991، جامیسون 1998، لومان 1998،میسزیال 1996، زتومکا 1992 ) با اینکه بیشتر این نویسندگان مطالب کمی در مورد سرمایه اجتماعی به معنای امروزی آن گفته اند ( به استثنای میسزتال و زتومکا) اما دغدغه های آنها نشان می دهد که توجهی به تعامل روزمره وکیفیت روابط بین فردی داشته اند .این رویه عمومی دغدغه روشنفکرانه ،پیش زمینه ای رابرای  افزایش توجه عالمان اجتماعی به مقوله سرمایه اجتماعی فراهم می آورد ( فیلد،1388 ص 18).


در دهه های اخیر سرمایه اجتماعی مورد  توجه اقتصاد دانان نیز می باشد:


سازمان رسمی مهمی به نام سازمان همکاری وتوسعه اقتصادی تمایل به بسط این دیدگاه داشته است و در گزارش سال 2001 خود در رابطه با بهزیستی ملتها ، این سازمان، سرمایه انسانی و اجتماعی را دو مکمل قدرتمند خطاب کرد که هرکدام دیگری را تغذیه می کنند(همان منبع ).


بانک جهانی نیز سرمایه اجتماعی را پدیده ای می داند که حاصل تأثیر نهادهای اجتماعی، روابط انسانی و هنجارها بر روی کمیت و کیفیت تعاملات اجتماعی است و تجارب این سازمان نشان داده است که این پدیده تأثیر قابل توجهی بر اقتصاد و توسعه کشور های مختلف دارد (بانک جهانی،1998).


همچنین استفاده از مفهوم سرمایه اجتماعی باتوجه به روند جهانی شدن و تضعیف نقش دولتهای ملی، به عنوان راه حلی اجرا شدنی در سطح اجتماعات محلی برای مشکلات توسعه، موردتوجه سیاستگذاران و مسئولان سیاست اجتمــاعی قرار گرفته است (الوانی و شیروانی، تدبیر ش 147)


به لحاظ تاریخی  نقش انواع سرمایه ها در توسعه به ترتیب زیر مطرح شد :
1- سرمایه‌ مالی مانند: پول اوراق‌ بهادار، اوراق‌ قرضه و... ‌
2- سرمایه‌ فیزیکی مانند: تاسیسات‌ و زیربناها، سد و اتوبان‌ و...
3- سرمایه‌ انسانی اشاره دارد به وجود مجموعه ای از متغیرها درافراد مانندمیزان تحصیلات ، آموزش های شغلی ،توانایی های کلامی و ارتباطی ، اعتماد به نفس و... یعنی مجموع دانش، مهارت و تجارب فردی این مفهوم به معنی سرمایه گذاری برای پرورش انسانهای فرهیخته، سالم و توانمند است و شامل آموزشهای غیررسمی و پیش از دبستان درمحیط اطراف فرد ، چون خانواده ،فامیل ، دوستان وآشنایان وسپس آموزشهای رسمی دوران تحصیل و آموزشهای لازم جهت ورود به بازار کار می باشد .


تعریف دکتر توسلی در این زمینه قابل توجه است :از این توانایی ها می توان به عنوان ابزار ی برای رشد و توسعه سرمایه های اجتماعی استفاده کرد . می توان از جامعه ای که ذخیره مطلوبی از سرمایه اجتماعی دارد این انتظار را داشت که در تولید سرمایه های انسانی و تقویت آنها نیز موفق باشد . اما در بیان تفاوت میان این دو وجه سرمایه)   انسانی و اجتماعی )می توان گفت : سرمایه اجتماعی متعلق به گرو ه ها است نه به افراد، بسترهای همچون خانواده، سازمان ها و گروه های مدنی که امروزه با گسترش ارتباطات سیار،بسیار اهمیت یافته اند ، می توانند بستر مناسبی برای سرمایه اجتماعی باشند . به تعبیر دیگر مبنای سرمایه اجتماعی در ویژگی های جمعی و ساختاری یک جامعه نهفته است و هنجارهایی که شالوده سرمایه اجتماعی را تشکیل می دهد در صورتی معنا پیدا می کند که بیش از یک نفر درآن سهیم باشد ،مانند گروه های داوطلبان اما سرمایه انسانی متعلق به افراد است .

  • موافقین ۰ مخالفین ۰
  • ۹۷/۰۱/۱۴
  • ۶۱۲ نمایش

سرمایه اجتماعی

مفهوم

نظرات (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی