دنیا ظاهرش زیبا و باطنش آبروبر است
شرح نهج البلاغه(گرایش به دنیا عامل فرومایگی انسان ) دنیا ظاهرش زیبا و باطنش آبروبر است
درباره دنیا شما کلمه «موبی» و «وَبی»را در نهج‌البلاغه می‌بینیدکه فرمود «یَا أَیُّهَا النَّاسُ مَتَاعُ الدُّنْیَا حُطَامٌ مُوبِی». این دنیا غیر از آسمان و زمین است زمین آیت الهی است آسمان آیت الهی است در همین زمین مردان الهی به ولایت رسیدند اولیای الهی به ولایت رسیدند علما، صدیقین، صلحا، شهدا در همین زمین به مقامات رسیدند اما این بازی‌ها که من باید جلو بیفتم من باید به آن مقام برسم من باید به این پست برسم از هر راهی شد من باید به این مال دسترسی پیدا کنم این را می‌گویند دنیا.
شما می‌بینید بعضی از این مزرعه‌ها بعضی از علفزارها ظاهرش سبز است اما این حیوانات تا بو نکنند نمی‌خورند شما دیدید وقتی اسب را بردند به جایی که علف دارد این اوّل بو می‌کند غالباً حیوانات این‌طورند گربه چیزی را بخواهد بخورد اول بو می‌کند که بالأخره بد است یا خوب است اینکه خدا فرمود یک عدّه از حیوانات پَست‌ترند برای اینکه اصلاً حلال و حرام برای آنها فرق نمی‌کند. چطور این اسب بو می‌کند آن گربه بو می‌کند ببیند این سمی هست یا نه بد است یا خوب؟!اما برخی‌ها لاابالی‌اند و باکشان نیست اینها «موبی» است.
این «موبی» و «وبی» که در نهج‌البلاغه آمده یعنی وباخیز. وبا هم مثل سرطان و اینها نیست چرا که اگر کسی سرطان گرفته دیگر آبرویش را نمی‌ریزدبلکه یک‌دفعه می‌میرد اما یک انسان مبتلا به وبا گذشته از اینکه مرگ او را تعقیب می‌کند آبرویی هم برای او نمی‌ماند مرتب باید طاس و لگن بیاورند. فرمود: دنیا یک چیز آبروبر است وارد هر کاری آدم می‌خواهد بشود باید حکیمانه باشد،حساب‌شده باشد؛اگر درست باشد وارد می‌شود و در بازی‌ها در دسته‌بندی‌ها در گرایش‌هایی که حساب و کتابی ندارد وارد نمی‌شود.
حضرت آیت الله جوادی آملی، درس اخلاق08/01/92
