کارآفرین و سرمایه کارآفرینانه

کارآفرینی از منظر ارزش های دینی و سرمایه اجتماعی

کارآفرین و سرمایه کارآفرینانه

کارآفرینی از منظر ارزش های دینی و سرمایه اجتماعی

کارآفرین و سرمایه کارآفرینانه

پیشرفت ایرانی اسلامی به عنوان گفتمان و خواست عمومی، راهبرد اساسی و مبنای همه قوانین و رویه های حاکمیتی باید باشد. جامعه نیازمند آموزش و ترویج کارآفرینی با رویکرد تفکر دینی و توسعه کسب و کارهای کارآفرینانه بر مبنای سرمایه انسانی، اقتصادی و اجتماعی ایرانی است

۳ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «پیامبر» ثبت شده است

آن روز که در غار حرا ندا بر پیامبر اکرم(ص) آمد که بخوان؛ رسالت نبوی با پیام خروج انسان از ظلمات و حرکت به سوی نور اغاز شد، بعثت پیامبر اکرم(ص) سرآغاز راهی شد تا انسان از شرک، بی‌عدالتی،تبعیض، جهل و فساد بیرون آمده و به سوی توحید، معنویت، عدالت و کرامت حرکت کند، مبعث نبوی با نهضت معنوی شروع شد و انقلابی در عالم بشری ایجاد کرد که هنوز دامنه آن ادامه دارد. 

رسول خدا (ص) در روز 27رجب سال چهلم عام‌الفیل در مکه مکرمه دعوت به خدا را آغاز کرد و سال‌ها بعد در مدینه حکومت اسلامی را تشکیل داد. 




محمد امین(ص) قبل از شب 27 رجب در غار حرا به عبادت خدا و راز نیاز پرداخت و در عالم خواب رؤیاهایی می‌دید راستین و برابر پروردگار بزرگش برای پذیرش وحی به ‌تدریج آماده می‌شد.


محمد(ص) در این هنگام چهل سال بود تنهایی و توجه خاص او در غار حالتی غریب در او ایجاد می‌نمود. حالتی وصف ناشدنی، ترس و ابهام از یک طرف و شعف و سبک بالی از سوی دیگر و به ناگاه در شبی از این لیالی پر قدر فرشته وحی به یکباره بر او نازل گردید با این پیام:


«اقرأ باسم ربک الذی خلق. خلق الانسان من علق . اقرأ وربک الاکرم.الذی علم بالقلم.علم الانسان ما لم یعلم»


بخوان به نام پررودگارت که آفرید،او انسان را از خون بسته،بخوان به نام پروردگارت که گرامی تر و بزرگتر است،خدایی که نوشتن آفرید،به انسان آموخت آنچه را که نمی دانست.


وضعیّت عربستان پیش از بعثت

گرچه همه نقاط جهان مانند چین، روم، ایران، مصر و هند در لجنزارهای جهل، خرافات و گمراهی‏‌ها غوطه‏ ور بودند، ولی در عین حال هر یک از آن‏‌ها از تمدّن نسبی برخوردار بودند امّا مردم جزیره العرب هیچ‌گونه تمدّنی نداشتند، مثلّث شوم ناامنی، دخترکُشی و بی‌عفّتی در سطح وسیع، منشأ تباهی‏‌های فراوانی شده بود به طوری که از انسانیّت تنها نامی وجود داشت، و زندگی بشر از زندگی حیوانات درّنده و شهوت‌خو، بدتر و پست‏‌تر شده بود.


امیرمؤمنان علی(ع) در بیان وضعیّت جهان، به ویژه جزیره ‏العرب می ‏فرماید:

هنگامی خداوند مقام رسالت را بر عهده محمّد (ص) نهاد که مدّت‏ های طولانی از بعثت پیامبران پیشین گذشته بود، ملّت‏ ها در خواب عمیقی فرو رفته بودند، فتنه و فساد، جهان را فرا گرفته بود، تباهی‏ ها در میان مردم گسترش یافته، و آتش جنگ زبانه می‏ کشید، دنیا تاریک و پر از نیرنگ و فریب گشته بود، برگ‏ های درخت زندگی به زردی گراییده، و از ثمره زندگی خبری نبود، آب حیات انسانی در زمین فرورفته، منارهای هدایت فرسوده و کهنه شده، و پرچم‏ های هلاکت و تیره‏ بختی آشکار گشته بود.


و در گفتار دیگر می‏ فرماید: «شما ای گروه عرب، در زمان جاهلیّت، زشت ‏ترین مرام را داشتید و در بدترین وضع به سر می بردید، در میان زمین‏ های سنگلاخ، میان مارهای پرزهر، آب لجن و سیاه می‏آشامیدید، غذای ‌آلوده می‏ خوردید، خون یکدیگر را می‏ ریختید، و از خویشان دوری می‏ کردید، بت‏ ها در میان شما نصب شده بودند، غرق در فساد بودید که خداوند توسّط پیامبر اکرم(ص) شما را از آن همه انحرافات و گمراهی‏ ها رهایی بخشید.


نمونه‏ هایی از اوضاع عربستان قبل از بعثت


برای نمونه، ده نوع از خرافات و اعتقادهای بیهوده جاهلیّت را یادآور می ‏شویم، تا به حکم «یُعرَف الاشیاء بِاَضدادِها؛ هر چیزی با مقایسه با ضدّش شناخته می‏ شود»، نعمت عظیم بعثت پیامبر اسلام(ص) را بهتر بشناسیم. 


با بعثت پیامبر اسلام، هم خورشید اسلام طلوع کرد، و هم شخصیّت عظیم پیامبر(ص) متولّد شد، در سراسر زندگی پیامبر(ص) روزی مبارک‏تر از روز بعثت نبود، روز تولّد آن حضرت بیانگر تولّد جسم او بود، گرچه مبارک بود، ولی روز بعثت، روز تولّد شخصیت پیامبر(ص) بود که بسیار مبارک‏ تر بود.


-هنگام ورود به روستا به خاطر دفع نگرانی از ترس و وحشت، و ترس از بیماری وبا و گزند دیو، در برابر دروازه ورودی روستا، ده بار صدای الاغ در می ‏آوردند و گاهی این کار را با آویختن استخوان روباهی به گردن خود، انجام می‏ دادند.


-‌اگر دندان فرزند آنان می ‏افتاد، آن را با دو انگشت به سوی خورشید پرتاب کرده و خطاب به خورشید با عجز و لابه می‏ گفتند: " ای خورشید! دندانی بهتر از این بده."


هرگاه در بیابان هولناک گم می‏ شدند، پیراهن خود را وارونه می‏ پوشیدند، تا بدین وسیله راه را بجویند.


هنگام مسافرت، برای کسب اطمینان در مورد حفظ زنان از خیانت و بی ‏ناموسی، نخی را بر ساقه یا شاخه درختی می ‏بستند، هنگام بازگشت، اگر آن نخ به حال خود باقی بود اطمینان می ‏یافتند که زن آنها خیانت نکرده، و اگر باز یا مفقود می‏ گردید، زن را به خیانت متّهم می ‏نمودند.


- بی‏ رحمی به جایی رسیده بود که فرزندان خود از پسر و دختر را از ترس فقر می‏ کشتند.


نگاهی به انگیزه ‏ها و اهداف بعثت

با بررسی آیات قرآن و روایات پیامبر(ص) و امامان(ع) به دست می‏ آید که انگیزه بعثت و اهداف آن در دو پایه خلاصه می‏‌شود:

1 - نفی معبودهای باطل و عوامل سقوط.

2 - پیمودن راه‌های تکامل در ابعاد گوناگون که اساس آن اعتقاد به یکتایی و بی‏‌همتایی خداست.


ولی در پرتو تجزیه و تحلیل آیات و روایات، می‏‌توان به ده‌ انگیزه و هدف از اهداف و انگیزه‏‌های بعثت اشاره کرد که عبارتند از: اتمام حجّت، رفع اختلاف، قیام به عدالت؛ آزادی و آزادگی و رهایی از امور بیهوده و خرافات، هدایت، آموزش کتاب و حکمت، تهذیب و پاک‏سازی، آزادی انسان‏‌ها از زیر یوغ طاغوت‌ها و استکبار، تقویت و ارتقاء تفکّر و اندیشه صحیح و والا، تکمیل و ارتقاء ارزش‌های اخلاقی.


بدین ترتیب پیامبر رحمت در سن 40 سالگی برای نجات و سعادت ابناء بشر به مقام نبوت رسید. او آمد تا برای همه آدمیان الگویی باشد نمونه تا رسم چگونه زیستن را به آنان بیاموزد و راه هدایت را به انسان‌ها بنمایاند.


آری محمد امین، پیامبر رحمت و ختم مرسلین برای هدایت و سعادت ما آمد.


منابع:

*نهج‌البلاغه خطبه 89 و 26

* اقتباس از آیه 8 تکویر، 58 نحل، 151 انعام، 131 اسراء

*شیخ محمدبن یعقوب کلینی، اصول کافی

خداوند متعال در قرآن کریم ما را مأمور به شکرگزاری نعمتهایش نموده است « واشکروا نعمة الله » (1) و برای این که ما را وادار به این کار کند به شمارش بعضی از نعمتهایش نیز پرداخته، از چشم و لب و زبان گرفته تا کوه و ابر و آسمان و زمین و غیره (2) گرچه خود فرموده است که نعمتهایش قابل شمارش و احصاء از  جانب بندگان نیست (3) اما نکته قابل توجه این است که در هیچ موردی ، بیان نعمتها همراه با منت گذاری و به رخ کشیدن آن نعمت نیست و خداوند همه آنها را بی منت بر ما ارزانی داشته است ، حتی نعمت های أخروی و أجر آخرت  که خداوند از آن تعبیر به أجر اکبر نموده است (4) و به هیچ وجه قابل قیاس با نعمات دنیوی و مادی نیستند، نیز همراه با منت نیستند « إن الذین آمنوا و عملوا الصالحات لهم أجر غیر ممنون » (5).

اما با این همه یک نعمت در قرآن به همراه منت است و خداوند هنگام بیان آن ، آن را به گونه ای به رخ کشیده است که گویا نعمتی از آن عظیم تر نیست و سائر نعمات مادی و معنوی با همه عظمتشان در مقابل آن هیچ محسوب می شوند که شایستگی منت گذاری و به رخ کشیده شدن را ندارند !!

 

اما آن نعمت چیست ؟!

باغ های بهشت با همه وسعتش که از آسمان و زمین وسیع تر است ؟!

وصال حور که مانند یاقوت و مرجانند ؟! (6)

کاخ ها و قصرها که از زبرجد و زمردند ؟!

زینت آلاتی که از طلا و لۆلۆ اند ؟! (7)

لباسهای حریر ؟!

همنشینی با ولدان که مانند مروارید پراکنده اند ؟!

شراب طهور !؟

هرگز .

آن نعمت ، آیا قرآن است که خداوند آن را به مجد و عظمت و عزت و عُلوّ و حکمت توصیف نموده ؟! (8)

و و و ...

خیر !

آن نعمت چیزی نیست جز وجود مبارک رحمة للعالمین حضرت محمد صلوات الله علیه وآله :

« لقد منّ الله علی المۆمنین إذ بعث فیهم رسولا من أنفسهم یتلو علیهم آیاته و یزکیهم ... ». (9)

واقعا خداوند منت نهاد بر مۆمنین در آن هنگام که در بین آنان رسولی از خودشان مبعوث ساخت که آیات الهی را بر ایشان تلاوت می نماید و آنان را تزکیه می کند ...

و بر سیاق همین آیه شریفه است ، آیه سوره مبارکه توبه :

« لقد جائکم رسول من أنفسکم عزیز علیه ما عنتم ... » (10)

شاید اشکالی به ذهن آید و آن اینکه خداوند در سوره حجرات در مورد هدایت به ایمان یا همان نعمت ایمان ، منت گذاری نموده است پس چگونه منت گذاری خداوند منحصر به وجود مقدس نبی اکرم صلی الله علیه وآله است ؟!

جواب این است که در آن آیات خداوند ابتدائاً منت گذاری ننموده است بلکه وقتی اعراب بادیه نشین به نزد پیامبر صلی الله علیه وآله آمده و بر او به خاطر ایمان آوردن خود منت گذاردند ، خداوند به پیامبر صلی الله علیه وآله فرمود :

« یمنون علیک أن أسلموا قل لا تمنوا علیّ إسلامکم بل الله یمن علیکم أن هداکم للإیمان إن کنتم صادقین » (11) .

بر تو [ ای پیامبر ] منت می گذارند که اسلام آورده اند به ایشان بگو که با اسلام خود بر من منت منهید بلکه [اگر قرار بر منت نهادن باشد] این خداوند است که بر شما به خاطر هدایت به ایمان ، منت می نهد.

در واقع طبق این آیات، خداوند منت نهادن بر پیامبرش را برنتافته است و به مقابله با آن پرداخته و آن نعمتی را هم که به عنوان هدایت و ایمان ، مایه منت برشمرده است، از طریق پیامبرش به مردم ارزانی داشته است، چنانچه در آیه سوره آل عمران نیز که فرمود: خدا بر مۆمنان به خاطر بعثت پیامبر صلی الله علیه وآله منت نهاده است ، علت این منت نهادن صرف بعثت نبود بلکه این بود که این پیامبر به تزکیه و تعلیم و تربیت مردم می پردازد و به همین دلیل در ادامه آیه فرمود: «یتلو علیهم آیاته و یزکیهم و یعلمهم الکتاب و الحکمة ... »

خلاصه این که وقتی خداوند خود در قرآن از منت گذاردن بندگان بر یکدیگر نهی می نماید و می فرماید که اعمال خود را با منت باطل نکنید: « لاتبطلوا صدقاتکم بالمن و الأذی »(12) پس خود نیز به این مطلب پایبند است که هنگام اعطاء و بیان نعمات دنیوی و أخروی بر بندگان منت نگذارد اما با وجود این مطالب، نعمت وجود پیامبر صلی الله علیه وآله که سراج منیر است آن قدر عظیم است که لایق منت گذاری و فخر فروشی از جانب خداوند بر مردم و بندگان است و مِنّت در این جا قبح خود را از دست می دهد !

اما بعد از این نکات ، شکر این بزرگترین نعمت خدا به چیست ؟!

به پیروی از این نعمت بزرگ: «قل إن کنتم تحبون الله فاتبعونی» و «و ما آتاکم الرسول فخذوه و ما نهاکم عنه فانتهوا»(13و14)

حال این نعمت عظیم الهی از ما چه خواسته است ؟

هیچ اجر و مزدی درخواست ننموده جز مودّت نسبت به نزدیکانش (15) که نفع این اجر نیز به خود ما می رسد (16) و در واقع خود این نفع نعمت دیگری از جانب خداوند است که در آخرت از ما در موردش سۆال خواهد شد. (17) !

 

پی نوشت ها :

1-سوره نحل / 114 .

2- سوره بلد / 8و9 وغاشیه / 19 ونور / 43 و مجموعه سوره های نحل و یس و غیره .

3- سوره ابراهیم / 34 ونحل / 18 .

4- نحل / 41 .

5- فصلت / 8.

6- رحمن / 58 .

7- حج / 23 وفاطر / 33 .

8- بروج / 21 وحجر / 87 وفصلت / 41 وزخرف / 4 .

9- آل عمران / 164 .

10- توبه / 128 .

11- حجرات / 17 .

12- بقره / 264 .

13و14- آل عمران /31 وحشر / 7 .

15- شوری / 23 .

16- سبأ / 47 .

17- تکاثر /8 .

حمید حاج علی                  

مدرس حوزه علمیه              



1. مقالات: زمان سال ولادت و دوران حمل حضرت محمد 

2. مقالات: مکان ولادت حضرت حضرت محمد (ص)

3. مقالات: حوادث شب ولادت حضرت محمد

4. مقالات: آیا نبی اکرم فرمود: من در زمان انوشیروان عادل متولد شدم؟

5. مقالات: مراسم نامگذاری نبی اکرم (ص)

6. مجلات: میلاد پیامبر رحمت (ص) الهام بخش وحدت

7. کتاب: زندگانی حضرت محمد - بشارت انبیا الهی درباره تولد حضرت محمد

8. کتاب: زندگانی حضرت محمد - پیشگویی و سخنان کاهنان

9. کتاب: زندگانی حضرت محمد - تاریخ ولادت

10. کتاب: زندگانی حضرت محمد - در شب ولادت

11. کتاب: زندگانی حضرت محمد - محل تولد

12. کتاب: زندگانی حضرت محمد - برخی حالات رسول خدا در کودکی

13. کتاب: درسهایی از تاریخ تحلیلی اسلام - داستان ولادت پیامبر

14. کتاب: درسهایی از تاریخ تحلیلی اسلام - داستان عام الفیل

15. کتاب: درسهایی از تاریخ تحلیلی اسلام - بشارتهای انبیا الهی درباره ظهور رسول خدا

16. کتاب: درسهایی از تاریخ تحلیلی اسلام - حوادث شب ولادت

17. کتاب: تاریخ اسلام از آغاز تا هجرت - ولادت و پرورش پیغمبر

18. پایگاه حوزه: دانشنامه - ولادت حضرت محمد ‌«ص»

19. پایگاه حوزه: پرسش و پاسخ - تاریخ دقیق میلاد حضرت رسول الله